Merhaba değerli arkadaşlarım.Nasılsınız?
Gün içersinde zaman o kadar hızlı akıp geçiyor ki,zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum gerçekten. Günler, haftalar ve aylar boyunca bir koşturmacadır gidiyor. Bu koşturmaca sırasında ömürde geçiyor tabiki. Benim gibi yıllardır iş hayatı içersinde olsanızda, bu iş hayatı içersinde koşturmaktan bitap düşsenizde, ailenize ve diğer sevdiklerinize mutlaka zaman ayırın.😊 Hayat bu şekilde çok daha güzel ve anlamlı oluyor bence.
Bu gün kızım benimle çalıştığım işyerine gelmek istedi. Kendisine çok yoğun bir iş ortamında çalışıyor olduğumu ve onunla ilgilenemeyeceğimi, gelirse çok sıkılabileceğini söylememe rağmen işyerimi çok merak ettiğini ve uzun süredir gelip görmek istediğini bugüne kadar ise okuldan fırsat bulamadığından benimle gelemediğini söyleyince, kızımı kıramadım. Yani ne olacak kızım gelse işyerimde bana ne zararı olacak ki diye düşündüm.İşim tabiki önemli ancak benim canım kızım işten daha önemli o nedenle onu kırmamalıyım dedim kendi kendime.
Beraber servisimizle geldik işyerine.
Mesai saatinden önce işyerimideki yaklaşık 30 personel sırasıyla gelmeye başladı. Bu sırada bir arkadaşımız kızımı görünce yanımıza gelerek aaa Ezgi değilmisin sen hoşgeldin diye kızıma sarıldı. Ezgi şaşırdı, siz beni nerden tanıyorsunuz ben ilk defa geliyorum deyince karşı taraf biz seni sosyal hesaplarındaki resimlerinden tanıyoruz yanıtını aldı. Diğer arkadaşlarında çoğu aynı şekilde yaklaşınca kızımın çok hoşuna gitti.😊 Onlarla sağolsun çok ilgi gösterdi. Neyse ben dedim ya çok yoğunum işe daldım tabiii. Kızım resim yaptı, gidip kendisine roman aldı, biraz ingilizce çalıştı, öğle yemeği molası, arkadaşlarla sohbet, biraz çevreyi gezdi vss. derken bir baktık akşam oldu. Ben sıkılacak diye üzülürken o farklı insanlarla tanışmaktan, onlarla sohbet etmekten farklı bir ortamda bulunmaktan ve çok istediği annesinin işyerini gördüğünden dolayı çok mutluydu.
Mesai saatinden önce işyerimideki yaklaşık 30 personel sırasıyla gelmeye başladı. Bu sırada bir arkadaşımız kızımı görünce yanımıza gelerek aaa Ezgi değilmisin sen hoşgeldin diye kızıma sarıldı. Ezgi şaşırdı, siz beni nerden tanıyorsunuz ben ilk defa geliyorum deyince karşı taraf biz seni sosyal hesaplarındaki resimlerinden tanıyoruz yanıtını aldı. Diğer arkadaşlarında çoğu aynı şekilde yaklaşınca kızımın çok hoşuna gitti.😊 Onlarla sağolsun çok ilgi gösterdi. Neyse ben dedim ya çok yoğunum işe daldım tabiii. Kızım resim yaptı, gidip kendisine roman aldı, biraz ingilizce çalıştı, öğle yemeği molası, arkadaşlarla sohbet, biraz çevreyi gezdi vss. derken bir baktık akşam oldu. Ben sıkılacak diye üzülürken o farklı insanlarla tanışmaktan, onlarla sohbet etmekten farklı bir ortamda bulunmaktan ve çok istediği annesinin işyerini gördüğünden dolayı çok mutluydu.
İyiki onu kırmamışım onun mutlu olması benide mutlu etti açıkçası. Son olarak bir kahve molası verelim dedik. Kahve bahane sohbet şahane derler ya , aynen öyle, anne kız arkadaş gibi kahvemizi içerek sohbet ettik. O mutlu ben mutlu daha ne isterim hayattan..
Hayatımızdan sevdiğimiz insanlar eksik olmasın hiç.
Sizlerede kucak dolusu sevgiler.😉
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder